NC กุกมินนฤเคน (Short Fic on Twitter)
ในป่าทึบที่ราชสีห์หนุ่มพาคนตัวเล็กหลบออกมาไกลจากฝูง ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่มีที่พักพิงที่จองกุกทำไว้สำหรับเขาทั้งสองคน สิงโตร่างใหญ่ปล่อยให้คนตัวเล็กได้นั่งอยู่บนตักแกร่งอย่างสบาย จมูกโด่งลูบไล้ไปตามกลุ่มผมนุ่มนิ่มเบาๆเพื่อสูดดมกลิ่นอายความหอม " เหนื่อยจัง " " ขอโทษนะที่ทำให้... อุ้บ!" ยังไม่ทันที่จีมินจะได้เอ่ยอะไรต่อ จองกุกเชยคางเรียวให้หันหน้ามาหาเขาก่อนจะประกบจูบปิดริมฝีปากบางของคนรัก " เลิกขอโทษได้แล้ว " เสียงเข้มเอ่ยพลางดอมดมพวงแก้มใสอยู่แบบนั้นไม่ยอมผละ แต่แม้จะพูดอย่างนั้นทว่าจีมิน กลับรู้สึกผิดมากมายเหลือเกิน เมื่อในใจเขาครุ่นคิดบางอย่างขึ้นมา " กัดเถอะ " " !!! " ประโยคที่ทำเอาจองกุกถึงกับเบิกตากว้างหน่อยๆ " พูดอะไร " " กัดนะ กัดฉัน ให้ฉันเป็นดวงใจของเจ้าป่าได้มั้ย " เสียงหวานที่แสนอ่อนโยนทำให้ใจของสิงโตตัวนี้เต้นระรัวและในตอนนั้น... !!!! ฟึบ!!! จองกุกได้กลายร่างเป็นนฤเคนตัวใหญ่ทำเอาจีมินหล่นลงกับพื้นก่อนเขาจะเอนตัวลงนอนช้าๆ ให้ร่างใหญ่ได้คร่อมบนตัวเขา ลิ้นร้อนๆของเจ้าป่าไล่โลมเล